Stanowisko rady starszych społeczności chrześcijańskiej w warszawie, w sprawie małżeństwa, rozwodu, powtórnego małżeństwa oraz planowania rodziny.
Uwaga wstępna. Żyjemy w czasach, gdy coraz trudniej jest trzymać się Bożych standardów i coraz mniejsza ilość ludzi ma na to ochotę. Małżeństwo jest podstawą rodziny, rodzina fundamentem społeczeństwa. Kultura zachodu nie sprzyja budowaniu dobrych i trwałych związków malżeńskim. Mając do czynienia z coraz większą ilością osób poszukujących pomocy w tych sprawach postanowiliśmy wypracować dokument, który odnosił by się do głównych kwestii związanych z małżeństwem. Czytaliśmy, modliliśmy się, rozważaliśmy, dyskutowaliśmy, a teraz czas na prezentację i „konsultacje społeczne”. Dziękujemy wszystkim, którzy wnosili swoje uwagi i prosimy o dalsze. Będziemy wdzięczni za każdą podpowiedź, która sprawi, że ten dokument będzie lepszy i klarowniejszy. Nasze rozumienie prezentowanych poniżej zasad oraz wnioski jakie z nich wyciągamy wynikają z przyjęcia dwóch fundamentalnych założeń:
- Dla chrześcijanina najwyższym autorytetem w sprawach życia jest nauka Pisma Świętego, jak została ona wyinterpretowana i przekazana przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i Apostołów.
- Motywem przewodnim wszystkiego, co czynimy winna być miłość do Boga i bliźniego.
W imieniu Rady Starszych i Zespołu Pastoralnego Chrześcijańskiej Społeczności w Warszawie W.Andrzej Bajeński Pastor Przełożony Warszawa, kwiecień 2001 – Małżeństwo jest instytucją ustanowioną przez Stwórcę jako związek mężczyzny z kobietą na całe życie. ( Rdz. 2,23-24; Mt. 19,5-6; Mk. 10,6-12; Ef. 5,31) – Małżeństwo uważa się za zawarte z chwilą złożenia ślubowania mającego charakter publicznego aktu przymierza zgodnego z obowiązującymi normami prawnymi i społecznymi. ( Rdz. 24,67; 29,22-23; Sdz. 14,10; Rt. 4,11-13; Mt. 1,18-21 ). Chęć zawarcia związku małżeńskiego w SCH powinna być zgłoszona przynajmniej 6 miesięcy przed planowanym terminem ślubu. Od narzeczonych oczekuje się uczestnictwa w nauczaniu przedmałżeńskim. – Małżeństwo chrześcijańskie jest powołane do stawania się jednością we wszystkich sferach ludzkiego życia: duchowej, psychicznej i fizycznej. Zawieranie związku małżeńskiego przez ewangelicznie wierzącego chrześcijanina z osobą niepodzielającą ewangelicznych zasad wiary – mimo ważności tego małżeństwa w porządku naturalnym i prawnym – uważa się za niezgodne z wolą Bożą. ( 2Kor. 6,14-16 ). Takim parom pastorzy SCh ślubów kościelnych nie udzielają. – Rozpad małżeństwa jest złem. Rozwód jest odstępstwem od Bożych standardów i stanowi dopust Boży w przypadku grzechu i zatwardziałości serc ludzkich. ( Ml. 2,13-16; Mt. 19,8; Mk. 10,9 ). Rodziny w sytuacjach kryzysowych oraz osoby rozwiedzione winny być otoczone szczególną troską kościoła i zachęcane do korzystania z usług poradnictwa rodzinnego.(Gal 6:2) Osoby zrywające przymierze małżeńskie podlegają dyscyplinie kościelnej, której celem jest opamiętanie, pojednanie i przywrócenie Bożego porządku w życiu rodzinnym. (Mt 18:15-18) (1Kor 5:9-13) Osoby rozwiedzione, dążące do naprawy swojego życia mogą uczestniczyć w życiu kościoła na równi ze wszystkimi osobami uznającymi ewangeliczne standardy małżeństwa. (2 Kor 2:5-8) – Uznajemy dopuszczalność rozwodu jako wybór mniejszego zła w przypadkach szczególnych. Do takich należą: zaistnienie grzechu wszeteczeństwa – klauzula Mateuszowa (5,32; 19,9), oraz gdy rozwodu domaga się osoba niewierząca – klauzula Pawłowa (1Kor. 7,15). – Powtórne małżeństwo jest możliwe, jeżeli rozwód miał miejsce przed nawróceniem. W przypadkach, gdy rozwód nastąpił w następstwie grzechu wszeteczeństwa lub z inicjatywy strony niewierzącej zalecamy, aby sprawa powtórnego małżeństwa została rozwiązana przez samego wiernego, w świetle wskazań Bożego Słowa. /1Kor 7,15. 27, 28/. – W każdym przypadku sprawy rozwodu, powtórnego małżeństwa jak również kwestie pełnienia oficjalnych funkcji kościelnych przez osoby rozwiedzione powinny być rozpatrywane indywidualnie przez Radę Starszych lub grono przez Radę upoważnione. ( 1 Kor 6,1-6; Mt. 5,32; 19,9; 1Kor. 7,15; 2Kor. 5,17 ; 1Tm. 3,2.11-12; Tt. 1,5-7 ) – Współżycie płciowe przedmałżeńskie i pozamałżeńskie, współżycie homoseksualne oraz inne zboczenia seksualne są grzechem. ( Kpł. 18,22-23; Pwt. 5,18; 22,13-29; Mt. 1,18-25; 5,27-28; Łk. 1,34; Hbr. 13,4; Rz. 1,26-27 ). – Uznajemy świętość pożycia płciowego w małżeństwie, służącego zaspokajaniu emocjonalnych i seksualnych potrzeb męża i żony oraz prokreacji. ( Rdz. 2,24; Kzn. 9,9; 1Kor. 6,16; 7,3-5 ). – Małżonkowie maja prawo do odpowiedzialnego planowania rodziny zgodnie z ich chrześcijańskim sumieniem oraz prawo wyboru stosowania środków antykoncepcyjnych za wyjątkiem wczesnoporonnych. Aborcja jest grzechem. (Rdz. 1,28; Wj. 20,13; J 1:13 ).
